مردى یهودى از امیرالمومنین علیه السلام از مقدار خواب اصحاب کهف پرسش نمود. امام علیه السلام بر طبق آیه شریفه قرآن : ولبثوا فى کهفهم ثلاثماه سنین و ازدادوا تسعا؛ و آنها در کهف کوه سیصد سال ، نه سال هم زیادتر درنگ کردند، به او پاسخ داد.
یهودى گفت : ما در کتاب آسمانیمان سیصد سال یافته ایم .
امام علیه السلام فرمود: سال شما شمسى است ، و از ما قمرى است .
مؤ لّف :
گفته شده که سال شمسى نزد یهودى ۳۶۵ روز مى باشد بنابراین در سیصد سال شمسى نه سال قمرى اضافه مى شود بدون کم و زیاد. و نیز اخبارى در این باب از عترت طاهرین آن حضرت علیهم السلام وارد شده چنانچه از امام صادق علیه السلام نقل شده که آن حضرت درباره مردى که با دیگرى قرارداد بسته بود چاهى به عمق ده قامت و اجرت ده درهم برایش حفر کند و آن مرد تنها به مقدار یک قامت حفر کرده خواست اجرت خود را بگیرد فرمود: ده درهم به پنجاه و پنج سهم تقسیم مى شود، قامت اول یک سهم ، قامت دوم دو سهم که به ضمیمه اول مى شود سه سهم . قامت سوم سه سهم که به اضافه اول و دوم مى شود شش سهم و…
و فلسفه این تقسیم این است که حفر زمین هر چه پایین تر رود دشوارتر مى گردد و به نسبت دشواریش آن حضرت علیه السلام اجرتش را قسمت کرده است . آرى ، و اساس در علم فرائض و حساب نیز امیرالمومنین علیه السلام بوده و دوست و دشمن این دانش را از او فراگرفته اند، چنانچه در تاریخ طبرى آمده که حارث همدانى از جمله شاگردان برجسته و ممتاز آن حضرت در علم فقه و فرائض و حساب بود و شعبى مى گوید: من این دانش را نزد حارث شاگردى کرده ام .
قضاوتهای امیر المومنین علی(ع)//علامه محمد تقی عسگری