مرحوم حضرت آیه اللّه العظمى بروجردى در اواخر عمر نزدیک به نود سال خود، بدون استفاده از عینک خطوط بسیار ریز حواشى کتب را به راحتى مى خواندند و هیچ گونه ناراحتى اى از ناحیّه چشم نداشتند.ایشان درباره علّت این امر مکرّر فرموده بودند:
در ایّامى که در بروجرد بودم و به ناراحتى و درد چشم بسیار شدید مبتلا شدم . این ناراحتى ، متقارن با روضه ایّام عاشورا در منزل بود.
روز عاشورا این ناراحتى به حدّى شدّت گرفت که تصمیم گرفتم در مجلس شرکت نکنم .ولى باز منصرف شدم و دریغم آمد که روز عاشورا- ولو به عنوان استشفاء- در مجلس روضه حاضر نشوم .در بروجرد رسم بود که : در روز عاشورا جماعتى از علماء ودر راءس آنان سادات طباطبایى در هر سن از اذان صبح ، گِل مى گرفتند و با خواندن نوحه و زدن سینه به صورت منظّم در مجالس شرکت مى کردند.
البته سایر طبقات مردم نیز به مقتضاى نذرى که مى کردند در این دسته شرکت داشتند. وقتى این دسته به منزل ما آمدند من از روى پاى یکى از آنان مقدار گل برداشتم و به دیدگان بیمار خود مالیدم .به فاصله کوتاهى این ناراحتى رفع شد و من پس از آن به هیچ کسالت چشمى مبتلا نشدم و حتّى محتاج عینک نیز نگردیدم
داستانهای از علما//علی رضا خاتمی