میر سیدعلی مشتاق در حدود سال (۱۱۰۱ ه ق / ۱۶۸۹ م )در اصفهان زاده شده و به سال (۱۱۷۱ ه ق) در همانجا درگذشت.
وی از بنیانگذاران دورهء بازگشت بود و در سخن از سبک عراقی پیروی می نمود. سپس به سبک شاعران متقدم روی آورد اشعارش دارای مضامین تازه و دلنشینی همراه با صنایع لفظی و معنوی است وی با آذر، هاتف و صهبا معاصر بوده است. و آنان به استادیش اعتراف داشته اند.
رجوع به مقدمهء دیوان غزلیات و قصاید و رباعیات مشتاق چ حسین مکی چ سال ۱۳۲۰ و گنج سخن تألیف صفا شود این ابیات از اوست:
مخوان ز دیرم به کعبه زاهد، که برده از کف دل من آنجا
بهناله مطرب، بهعشوه ساقى، بهخنده ساغر، بهگریه مینا
به عقل نازى حکیم تا کى، به فکرت این ره نمى شود طى
به کنه دانش خرد برد پى، اگر رسد خس به قعر دریا
چو نیست بینش به دیده دل، رخ ار نماید حقت چه حاصل
که هست یکسان، به چشم کوران، چه نقش پنهان چه آشکارا
چو نیست قدرت به عیش و مستى، بساز اى دل به تنگدستى
چو قسمت این شد ز خوان هستى، دگرچه خیزد ز سعى بیجا
لغت نامه دهخدا