«یکى از اساتید بزرگ ما در علم عرفان الهى مرحوم رضوان مقام عرفان الحقّ و الیقین آیه الله آقاى حاج شیخ محمّد جواد انصارى همدانى رحمه الله علیه میفرمودند: یک نفر از سالکین که شب براى نماز شب برخاسته بود شنیده بود که سگ همسایه سوره و الشّمس را میخواند.
این جانب چنین گمان دارم که این قضیّه براى خود ایشان بوده است؛ و لیکن چون بزرگان غالبا در مقام بیان، این گونه امور را نسبت به خود نمیدهند فلهذا به عنوان یک نفر سالک بیان کرده اند. و باز در نزد حقیر، خواندن سگ سوره و الشّمس را مکاشفه بوده است که براى ایشان از صداى سگ حاصل شده است،
چون ایشان در آن وقت به مجاهدات نفسانیّه براى تزکیه نفس اشتغال داشتهاند این سوره که داراى سوگندهاى بسیار براى اثبات نجاح و رستگارى نسبت به تزکیه کنندگان نفس است براى ایشان تحقّق پذیرفته است.
علامه سید محمد حسین تهرانى، آیت نور، ۱جلد
