حضرت صادق (ع ) فرمود ایمان بر هفت سهم تقسیم مى شود، بعضى از مسلمانها یک سهم را دارند، برخى دو سهم کسانى نیز عستند که داراى هفت سهم میباشد، از اینرو شایسته نیست بر صاحب یک سهم تحمیل کنند بار صاحب دو سهم را و کسیکه دو سهم دارد نباید بار شخص سه سهمى بر او تحمیل شود همینطور تا هفت سهمى آنگاه مثالى آوردند.
فرمودند شخصى در همسایگى او مردى نصرانى بود، مسلمان او را دعوت به اسلام کرد مزایاى ایمان آوردن را برایش تشریح نمود. نصرانى پذیرفته ایمان آورد سحر گاه مسلمان در خانه نصرانى تازه مسلمان رفته ، درب را کوبید.
همسایه اش بیرون آمد. گفت برخیز وضو بگیر تا با هم به مسجد برویم و نماز بخوانیم . آنمرد وضو گرفت لباسهایش را پوشید و را او بمسجد رفت از نماز صبح مسلمان هر چه خواست نماز خواند او هم از رفیق خود پیروى نمود – نماز صبح را خواندند پس از آن نشستند تا آفتاب سر زد.
نصرانى خواست بمنزلش برگردد مسلمان گفت کجا میروى روز کوتاه است بمان تا نماز ظهر را نیز بخوانیم تا بعد از انجام نماز ظهر ماند. بین ظهر و عصر چندان فاصله اى نیست او را نگاهداشت تا نماز عصر را نیز خواند خواست ار جا حرکت کند. گفت از روز چیزى نمانده نزدیک غروب است ، باز نگاهش داشت تا نماز مغرب را هم خواندند بعد گفت نماز عشاء وقتش نزدیکست یک نماز دیگرى مانده آنرا هم بخوانیم بعد خواهى رفت . پس از انجام نماز عشاء از یکدیگر جدا شدند.
روز بعد هنگام سحر باز در خانه او رفت به نصرانى تازه مسلمان گفت حرکت کن براى نماز بمسجد برویم . پاسخ داد من فقیر و عیالمندم براى این دین کسى را پیدا کن که از من فارغتر باشد.
حضرت صادق (ع ) فرمود باین وسیله داخل در دینش نمود و با اینکار خود (زیاده روى و تحمیل بى جا) از دین بیرونش کرد.
داستانها و پندها جلد ۲//مصطفی زمانی وجدانی