میفرمودند: خاطرات بر چهار قسم است:
اوّل: الهى، و آن خاطره ایست که انسان را از خود منصرف و به خدا متوجّه کند، و به قرب او دعوت نماید.
دوّم: شیطانى، و آن خاطره ایست که انسان را از خدا غافل کند، و غضب و کینه و حرص و حسد را در دلاو برویاند.
سوّم: ملکوتى، و آن خاطره ایست که انسان را به عبادت و تقوى رهبرى نماید.
چهارم: نفسانى،و آن خاطره ایست که انسان را به زینتهاى دنیا و شهوات دعوت کند.و انسان یک قوّه عالى دارد که مى تواند تمام خاطرات شیطانى و نفسانى را تبدیل به حسنات نموده راه خدا استخدام نماید؛ و جمع مال و شهوت و جلب زینت براى خدا باشد نه از براى نفستمام آنها را درو ایضاً از آن قوّه، قوّه عالى ترى دارد که مى تواند تمام آن خاطرات را با خاطرات ملکوتى به خاطره الهى تبدیل نموده وهمه آنها را از خدا بداند، و از خداببیند، و با غیر خدا اصلًا معامله و کارى نداشته باشد.
روح مجرد//علامه سید محمدحسین طهرانی
