حضرت حدّاد قدَّس الله سرَّه میفرمود: من مى بینم در همه حرمهاى مشرّفه مردم خود را به ضریح مى چسبانند و با التجا و گریه و دعا میگویند: وَصْله اى بر وصله هاى لباس پاره ما اضافه کن تا سنگین تر شود. کسى نمى گوید: این وصله را بگیر از من تا من سبکتر شوم، و لباسم ساده تر و لطیفتر شود!
حاجات مردم غالباً راجع به امور مادّى است گرچه مشروع باشد، مثل ادا شدن قرض و بدست آمدن سرمایه کسب و خریدن منزل و ازدواج دختر جوان و شفاى مریض و میهمانى دادن در ماه رمضان و امثالها. و اینها خوب است در صورتى که موجب قرب و تجرّد انسان گردد، نه آنکه بر شخصیّت و أنانیّت وى افزوده کند و هستى او را تقویت نماید؛ زیرا این تقویتِ هستى موجب سنگینى نفس و بُعد از راه خدا مى شود؛ به خلاف آنکه اینها باید موجب قرب و سبکى و انبساط نفس گردد.
روح مجرد//علام محمد حسین طهرانی