محمد بن على بن محمد عمرانى از مورخان قرن ششم هجرى است که کمترین اطلاعى از وى در دست نیست . تنها کتابى از وى در یک نسخه بجا مانده که عنوانش الانباء فى اخبار الخلفاء است . تاریخ تاءلیف این اثر، میانه قرن ششم بوده و در دوران خلافت المستنجد(۵۵۵- ۵۶۶ ه.ق) نگاشته شده است .
مؤ لف در مقده از مستنجد به عنوان سیدنا و مولانا المستنجد بالله امیر المومنین یاد کرده است . وى پس از وفات ابن هبیره در سال ۵۶۰ نوشته است که از بغداد دور بوده و نتوانسته است که اخبار بیشترى به دست آورد.
کتاب النباء از زندگى پیامبر (ص ) به یاد از نسب واولاد واقوام پرداخته و وارد زندگى خلفا شده است . در این کتاب ، فهرستى از خلفا و برخى از عمال و وزراء و کاتبان وى ونیز حوادث مهم دوران آنها به اشارت سخن گفت شده است .
این کتاب بر اساس تنها نسخه باقى مانده توسط آقاى تقى بینش همراه با تعلیقات ، در سال ۱۳۶۳ در مشهد به چاپ رسیده است .
منابع تاریخ اسلام//رسول جعفریان