۱- دارویى از قرآن
مردى نزد حضرت على علیه السلام آمد و از نوعى بیمارى شکایت کرد. آن حضرت به او فرمود: یک درهم از مهر زنت بگیر و با آن مقدارى عسل خریدارى نموده و آن را با آب باران بخور؛ بیمار به دستور آن حضرت على علیه السلام عمل کرده شفا یافت .
کسانى راز مطلب را از امام پرسیدند و گفتند: آیا در این خصوص روایتى از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله شنیده اید؟
حضرت فرمود: نه ، ولیکن آن را از آیات قرآن استنباط کردم که مى فرماید:فان طبن لکم عن شى ء فکلوه هنیئا مریئا؛ و اگر آنان مقدارى از مهر خود را به طیب خاطر به شما دادند بخورید خوش و گوارایتان باد.
و نیز مى فرماید: یخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فیه شفاء للناس ؛ بیرون آید از شکمهاى آنان نوشابه اى که رنگهاى آن گوناگون است و درمان است براى مردم .
و همچنین مى فرماید: و نزلنا من السماء ماءا مبارکا؛ از آسمان آبى با بر کت فرود آوردیم .
پس به حکم آیه هاى مذکور گوارایى و شفا و برکت در آن دستور جمع شده ، امیدوار گردیدم که با آن بهبودى حاصل شود .
۲- استغفار
حضرت امیر علیه السلام براى طلب باران به منبر رفت و جز استغفار چیزى از آن حضرت شنیده نشد، بعضى سبب آن را پرسیدند؛ على علیه السلام فرمود: مگر کلام خدا را نشنیده اید که مى فرماید:
فقلت استغفروا ربکم انه کان غفارا، یرسل السماء علیکم مدرارا، و یمددکم باموال و بنین ، و یجعل لکم جنات و یجعل لکم انهارا پس بدیشان گفتم طلب آمرزش کنید از پروردگارتان که او بسیار آمرزنده است ، مى فرستد بر شما باران پى در پى ، و یارى مى دهد شما را به مالها و پسران ، و قرار مى دهد براى شما بوستانها و جویهاى آب .
آنگاه فرمود: کدام دعاست که از استغفار برتر و برکتش بیشتر باشد.
۳- امان از عذاب خدا
امیرالمومنین علیه السلام فرمود: روى زمین دو امان از عذاب خدا وجود داشت ، یکى از آن دو از میان شما رفت ، پس کوشش کنید در نگهدارى و مواظبت از دیگرى .
امانى که از دستتان رفت رسول خدا صلى الله علیه و آله بود، امانى که باقى است استغفار و طلب آمرزش است ؛ زیرا خداوند مى فرماید:
وما کان الله لیعذبهم و انت فیهم وما کان الله معذبهم وهم یستغفرون .
خداوند عذاب نمى کند ایشان را با آن که تو (اى محمد) در میان آنان باشى و خداوند عذاب نمى کند ایشان را با آن که ایشان از گناهان آمرزش جویند .
۴- اجر و مزد
امیرالمومنین علیه السلام به یکى از یارانش که به مرضى مبتلا شده بود فرمود: خداوند بیماریت را سبب ریختن گناهانت قرار دهد؛ زیرا مرض اجر و پاداشى ندارد ولى گناهان را مانند برگ درختان مى ریزد، و تنها اجر و مزد در برابر گفتار زبانى و کردار بدنى است . و خداوند هر که را بخواهد، از بندگان پاک سرشت نیکو کردارش ، به بهشت مى برد .
۵- زهد
امیرالمومنین علیه السلام فرمود: تمام زهد در دو جمله از قرآن مجید قرار گرفته است : لکیلا تاسوا على مافاتکم ولا تفرحوا بما آتاکم ؛ تا بر آنچه از شما فوت شده غمگین نشوید و به آنچه به شما داده شده دلشاد نگردید.
و کسى که بر گذشته تاسف نخورد و بر آینده شادمان نگردد هر دو طرف زهد را دارا گشته است .
۶- خوف و رجاء
امیرالمومنین علیه السلام فرمود: بر بهترین افراد این امت از عذاب خدا ایمن مباش ؛ زیرا خداوند مى فرماید:
فلا یامن مکرالله الا القوم الخاسرون ؛ از مکر و کیفر خدا ایمن نمى باشند مگر مردم زیانکار و بر بدترین افراد این امت از رحمت و لطف خدا نومید مشو؛ زیرا خداوند مى فرماید:
انه لاییاس من روح الله الا القوم الکافرون ؛ از رحمت خدا نومید نمى باشند مگر کافران.
قضاوتهای امیرالمومنین علی علیه السلام//آیه الله علامه محمد تقی تستری