یـکـى دیـگـر از هـمـسـران رسـول خـدا (ص) (سـوده) دخـتـر زَمـعـه بـود. او قـبـل از ازدواج بـا رسـول خـدا، هـمـسـر سکران بن عمرو بود و هر دو در مکه ، اسلام آوردند و با رسول خدا بیعت کردند و جزء مهاجران به حبشه در هجرت دوم بودند.(۱۹۲)
شـوهـرش پـس از مهاجرت از حبشه در مکه از دنیا رفت و سوده را بى پناه و سرپرست به جاى گـذاشـت . پـیامبر پس از وفات خدیجه ، سوده را که پیرى از پاى افتاده وبى پناه بود، به عقد خود درآورد.
سـنّ سـوده زیـاد بـود، و پـذیـراى مرد نبود، از این رو، خودش پیشنهاد کرد که پیامبر شبى که نـوبـت اوسـت نـزد عـایـشـه بـاشد و فقط عنوان همسرى پیامبر براى او باشد تا در زمره زنان پیامبر محشور شود.
سوده در زمان خلافت معاویه در سال ۵۴ هجرى درگذشت و در مدینه مدفون شد.
صاحب تنقیح المقال گوید:(من او را در زمره نیکان مى دانم .(۱۹۳)
۱۹۲ـ طبقات سعد، ج ۸، ص ۵۲، با دخل و تصرف .
۱۹۳ـ تنقیح المقال ، ج ۳، فصل النسا، با دخل و تصرف .
بزرگ زنان صدر اسلام// احمد حیدری