رابرت هوک، فیزیکدان شهیر انگلیسى روز هیجدهم ژوئیه سال ۱۶۳۵ میلادى در دهکده فرش واتر واقع در ساحل جنوبى انگلیس چشم به جهان گشود.
پدرش کشیش همان محل بود و در خانه کوچکى زندگى مىکرد. هوک از بدو تولد بسیار ضعیف و لاغر بود و چنانچه از یادداشتهاى دوران جوانى او بدست مى آید، کمتر غذایى به مزاجش سازگار بود، به علت التهاب سینوسهاى پیشانى اش، همواره سردرد و سرگیجه داشت، دائما مبتلاء به زکام بود و از این بیمارى به شدت رنج مى برد، شبها نمى توانست بخوابد و اگر هم ساعتى مىخوابید، در خواب با رویاهاى ترسناک و کابوسهاى وحشتناکى دست به گریبان مىشد و درد و بى خوابى سبب تندخویى و بىحوصلگى هوک و در نتیجه باعث گله و شکایت دیگران و رنجش دوستانش مى گردید.
علاوه بر این، هوک از جمال و زیبایى بهرهاى نداشت، دماغش بسیار بزرگ و دهانش گشاد بود و قیافه مضحک او هر بینندهاى را از آینده وى ناامید مى ساخت!
هوک سیزده ساله بود، که پدرش را از دست داد. او پس از مرگ پدر به لندن رفت و به عنوان شاگرد، پیش سر پیتر للى یکى از نقاشان معروف مشغول به کار شد، اما بوى رنگهاى نقاشى، سردرد او را افزایش داد، ناچار نقاشى را ترک کرد و وارد مدرسه شهر وست مینستر شد. طولى نکشید که مورد توجه دکتر بوسیاى استاد مدرسه قرار گرفت و بوسیاى یار و همدم زندگى او شد. با آموختن هندسه و آشنایى جزئى با زبانهاى لاتینى و یونانى در ۱۸ سالگى وارد دانشگاه عجیب او در حکاکى روى چوب و فلز مورد توجه قرار گرفت و با آشنایى به موزیک، به عنوان آوازه خوان در دانشکده کرایست چرچ دانشگاه آکسفورد مشغول به کار شد.
هوک در این دانشکده، پیش خدمت شخصى به نام گودمن بود و با پولى که از پیش خدمتى و آوازخوانى به دست مىآورد، زندگى خود را اداره مى کرد.
در دانشگاه آکسفورد، عده معدودى از جوانان با استعداد، که علاقه خاصى به علوم آزمایشگاهى داشتند، دست به یک رشته مطالعات تازهاى زدند.
رابرت بویل جزء گروه فوق بود، که در زندگى هوک تاثیر فراوانى داشت. ولى هفت سال از هوک بزرگتر بود و مال و ثروت زیادى در اختیار داشت.
رابرت بویل در سال ۱۶۵۵ هوک را که هنوز محصل بود، به عنوان معاون آزمایشگاه خود استخدام کرد.
هوک در این آزمایشگاه، پمپ باد را اختراع نمود. در سال ۱۶۶۱ کتابى درباره خاصیت لولههاى موئین و صعود مایعات در لولههاى موئین نوشت و در این باره بررسى بیشترى نکرد، اما کتاب او مملو از نظریات تیز و داراى روح آزمایش بود.
هوک دریافت که حرکت اجسام ریز، روى سطح مایعات و بالارفتن نفت از فتیله چراغ و حرکت شیره خام و پرورده ذرختان بر اثر خاصیت لولههاى موئین است.
در سال ۱۶۶۲ هنگامى که انجمن سلطنتى امتیاز خود را دریافت کرد، هوک را به عنوان کتابدار و متصدى انجمن استخدام نمود. در اینجا هوک اجازه داشت فقط هر هفته هنگامى که انجمن تشکیل مىشود، چهار آزمایش مهم انجام دهد.
او در سال ۱۶۶۵ کتابى درباره میکروگرافیا نوشت، این کتاب باعث شد که نام هوک جزء علماء بزرگ در تاریخ علوم ثبت گردد. کتاب او در انجمنهاى علمى انگلستان مورد توجه خاصى قرار گرفت و بعدها اسم هوک جزء دانشمندان مطالعه میکروسکپى بیولوژى ثبت گردید.
هوک با میکروسکوپى که اختراع کرده بود، پس از مطالعات زیادى، شرحى درباره چشم مرکب مگس و دگردیسى حشرات و ساختمان پر پرندگان نوشت.
وى در شرح ساختمان چوب پنبه براى اولین بار لغت سل به معناى سلول را به کار برد و آن را کوچکترین جزء چوب پنبه نامید.
هوک به وسیله میکروسکوپ نه تنها در دنیاى موجودات جاندار مطالعات فراوانى نمود، بلکه روى ساختمان اجسام جامد نیز مطالعه کرد. و اشکال مختلف بلورهاى برف را تشریح و نقاشى نمود. با کمک آن دستگاه بیش از ۶۰ نوع اشیاء را مشاهده مى نمود.
او در تمامى رشتههاى علوم، آزمایشهاى دقیقى داشت. اولین دستگاه سنجش نور در مایعات و هم چنین اولین بارومتر یا هواسنج چرخى و غلظت سنج الکلى و اولین رطوبت سنج را اختراع کرد.
هوک اولین کسى بود که درجه صفر میزان الحراره را نقطه انجماد آب قرار داد. او بنیانگذار علوم مربوط به آثار جوى بود. تئورى مکانیکى گرما و حرارت را تشریح کرد و ثابت نمود که:اجسام بدون وجود هوا نمى سوزند.
هوک پس از آزمایش در ساختمان بلورهاى کوارتز در داخل سنگ چخماق نتیجه گرفت، که ساختمان اجسام از بلورهاى مخصوص و به اشکال مختلف تشکیل شده‌اند و بدینوسیله تفاوت فلزات و نمکها را مشخص کرد.
طاعون کبیر در سال ۱۶۶۵ و آتش سوزى بزرگ در سال ۱۶۶۶ نصف بیشتر لندن و اهالى این شهر را از بین برد. هوک به کمک کریستو فرورن در آبادى شهر لندن کوشید و یک هفته بعد از حریق، نقشه جدیدى براى ساختن لندن، که شکل یک مثلث بود، پیشنهاد کرد.
نقشه شهرسازى هوک بعدها براى احداث ساختمانهاى نیویورک بکار رفت.
در سال ۱۶۷۴ هوک کتابى درباره ستارگان و فاصله آنها نوشت و براى مشاهده آنها اولین تلسکوپ را اختراع کرد.
مشهورترین اختراع هوک، اختراع پاندول ساعت و تنظیم کار عقربههاى ساخت مچى بوسیله فنر بود. او پس از چند سال رقاص ساعت را اختراع کرد.
در سال ۱۶۷۷ الدینبرگ منشى انجمن سلطنتى مرد و هوک به جاى او منصوب شد. هوک در زمان اشتغال در انجمن، چندین بار با نیوتن مکاتبه نمود و درباره کشف علوم، با وى اشتراک مساعى کرد.
در سال ۱۶۸۲ هوک انجمن سلطنتى را ترک نمود.
در سال ۱۶۸۷ پسر برادرش که سالهاى متمادى با او زندگى مىکرد، فوت شد و این واقعه، یک تشنج شدید براى هوک بود. بعد از گذشت یکى دو سال از این واقعه، هوک سلامت خود را از دست داد و در سوم مارس سال ۱۷۰۳ میلادى و در ۶۸ سالگى در لندن درگذشت.
دو سال بعد از مرگ هوک، نسخه هایى از کارهاى علمى او که در حدود چهارصد هزار لغت بود، پیدا شد.
این یادداشتها باعث شد که نام وى در زمره دانشمندان بزرگ در تاریخ علوم جاودان بماند.
اگر چه هوک، بررسىهاى علمى و تحقیقات خود را به حد کمال نرسانید، ولى با فعالیتها و تلاشهاى مداوم و خستگىناپذیر خود توانست، کلیه تئورىهاى علمى را در اختیار علماء و دانشمندان بعد از خود قرار دهد.
ل – ت- مور در شرح حالى که براى نیوتن نوشته، چنین متذکر مىشود: بهتر بود که نیوتن در اوج شهرت و معروفیت خود، گذشت بیشترى از خود نشان مى داد، و نسبت به هوک، یعنى این مغز متفکر و روح بزرگى که در زندان تن رنجور محبوس بود، محبت بیشترى مىورزید!
بدین ترتیب رابرت هوک فیزیکدان معروف انگلیسى، با به جاى گذاشتن دهها اکتشاف عظیم علمى، به خاطر اخلاق تند و خشن خود، مظلومانه و بدون مقبره مشخصى به آغوش خاک آرمید.
بسیار عالی بود و اطلاعات خوبی را در اختیار ما قرار دادید