الیاس از پیامبرانى است که هنوز زنده (و غایب از نظرها) است ، نقل شده : حضرت عزرائیل نزد او رفت ، تا روحش را قبض کند.
الیاس به گریه افتاد،عزراییل گفت : آیا گریه مى کنى با این که به سوى پروردگارت باز مى گردى .
الیاس گفت : گریه ام براى مرگ نیست ، بلکه براى شبهاى (طولانى ) زمستان و روزهاى (گرم و طولانى ) تابستان است ، که دوستان خدا در این شبها، به عبادت مى گذرانند، و در این روزها روزه مى گیرند، و در خدمت خدا هستند، واز مناجات با محبوب خود (خدا) لذت مى برند، ولى من میخواهم از صف آنها جدا گردم و اسیر خاک شوم .
خداوند به الیاس وحى کرد: تو را به خاطر آنکه دوست دارى در خدمت ما باشى ، تا روزى قیامت مهلت دادم ، تا زنده باشى (و از آنچه که گفتى و دوست دارى در صف اولیاى خدا باشى جدا نگردى )
داستانهای صاحبدلان//محمدمحمدی اشتهاردی
المخازن ج ۱ ص