دانشمندان و بزرگان ایرانی معاصرشعرا-حشعرای قرن چهاردهم(معاصرشمسی)

زندگینامه على ‏اصغر حكمت‏

« على ‏اصغر حكمت»، سياست‏مدار، شاعر، نويسنده و مترجم معاصر ايرانى در 23 رمضان 1310 در شيراز متولد شد.

على ‏اصغر حكمت پس از گذراندن تحصيلات ابتدايى و متوسطه در شيراز براى ادامه تحصيل به تهران آمد و در كنار آموختن علوم جديد در مدرسه آمريكايى، به آموختن علوم اسلامى نظير فقه و اصول در مدارس اسلامى پرداخت. معروف است كه آيت ‏الله ميرزا طاهر تنكابنى نيز از اساتيد وى بوده است. حكمت همچنين از مشاهير فرهنگ و ادب فارسى بود كه آثار بسيار گران‏بهايى به ‏خصوص در زمينه ‏هاى ادبى، تاريخى و فرهنگى از خود برجاى گذاشته است. در عرصه سياست نيز از حكمت به ‏عنوان يكى از مؤسسين حزب راديكال ياد شده است.

حكمت در سال 1297 ش، وارد خدمات فرهنگى شد و با نشر مقالات تحقيقى و تدريس زبان انگليسى در مدارس متوسطه، كسب شهرت نمود و وارد فعاليت‏هاى سياسى شد و با كمك عده‏اى از دوستان و همفكران خود به رهبرى على ‏اكبر داور، حزب راديكال را بنيان‏گذارى كردند. حكمت تا سال 1309 در وزارت معارف خدمت مى ‏كرد. در اين سال به تشكيلات جديد داور در دادگسترى وارد شد و پس از چندى براى مطالعه در امور قضايى و ثبتى به اروپا اعزام شد. وى در اروپا وارد دانشكده حقوق و ادبيات شد و در هر دو رشته مدرك ليسانس گرفت. مأموريت ديگر حكمت در اروپا مطالعه در امر آموزش و پرورش و دانشگاه بود.

او در شهريور 1312 به تهران احضار شد و در كابينه ذكاء الملك فروغى، ابتدا كفيل و بعد وزير معارف و رئيس دانشگاه شد. در كابينه جم نيز وزير فرهنگ بود. دوران پنج ساله وزارت فرهنگى على ‏اصغر حكمت را بايد دوران تحول فرهنگى در اين وزارتخانه نام نهاد.

خدمات

  • تأسيس دانشگاه تهران،
  • تأسيس دانشسراهاى مقدماتى در سراسر كشور،
  • برگزارى جشن هزاره فردوسى،
  • تأسيس فرهنگستان ايران،
  • ايجاد پيش‏آهنگى و تغيير برنامه ‏هاى مدارس به اصول آموزشى كشورهاى خارج،
  • ايجاد تحول در زبان و ادبيات پارسى،
  • توجه به آثار باستانى و تشكيل موزه ايران باستان،
  • تربيت كادر آموزشى و انتشار نشريات و توجه به امر ورزش در مدارس،

توسعه و تكميل مدارس ابتدايى و متوسطه از جمله كارهاى او بود.

حكمت پس از معافيت از وزارت فرهنگ در اسفند 1317 در ترميم كابينه محمود جم به وزارت كشور منصوب شد. در كابينه دكتر متين دفترى نيز همان سمت را عهده ‏دار بود. در خرداد 1319 بار ديگر از خدمت معاف شد و به كار تحقيق و مطالعه پرداخت.

وى در ترميم كابينه فروغى در 30 شهريور 1320 وزير بازرگانى و پيشه و هنر شد. در ترميم ديگر كابينه فروغى، وزارت بهدارى را بر عهده گرفت. در كابينه سهيلى نيز همچنان وزير بهدارى بود.

او در شهريور 1359 در تهران درگذشت.

تأليفات‏

  • 1. شرح احوال جامى؛
  • 2. مترجم تذكره مجالس النفايس؛
  • 3. مترجم تاريخ جامع اديان: نوشته جان بى ناس؛
  • 4. امثال قرآن مجيد؛
  • 5. رساله در باب امير على‏ شير نوائى؛
  • 6. پارسى نغز( مجموعه ‏اى از برگزيده‏هاى پارسى‏گويان)؛
  • 7. تصحيح كشف الاسرار ميبدى؛
  • 8. ره ‏آورد حكمت: نوشته‏ ها و خاطرات شخصى على ‏اصغر حكمت؛
  • 9. ترجمه پنج حكايت از شكسپير؛
  • 10. از سعدى تا جامى؛
  • 11. ترجمه جلد سوم تاريخ ادبيات ادوارد براون؛
  • 12. امين و مأمون( ترجمه از سلسله روايات اسلامى جرجى زيدان)؛
  • 13. ترجمه رستاخيز: تأليف تولستوى دانشمند روسى؛
  • 14. ترجمه راه زندگانى: تأليف نيكولا حداد مصرى.

 

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
-+=