یکى از نامهاى قیامت (یوم الحسره ) (روز حسرت ) است چنانکه این مطلب در آیه ۳۹ سوره مریم تصریح شده است .
آیه اللّه العظمى بروجردى مرجع کل ، در وعظ و نصیحت خود، به طور مکرر از این جمله یاد مى کرد، خطیب توانا آقاى فلسفى مى نویسد: روزى من تنها در محضر ایشان در اطاق اندرونى نشسته بودیم ، به یک مناسبت فرمود:
روز قیامت یوم الحسره (روز افسوس خوردن ) است ، که افراد به گذشته دنیاى خود و غفلت هایى که داشته اند افسوس مى خوردند، در این وقت دیدم چنان پرده اى از اشک روى چشمشان آمد که گویى هم اکنون قیامت است و آن یوم الحسره براى ایشان مجسم مى باشد.
آرى آقاى بروجردى این گونه به معاد مى اندیشیدند، و به یاد حسرت و افسوس آن روز، دگرگون مى شدند. که قرآن مى فرماید:
حتى اذا جائتهم الساعه بغته قالوا یا حسرتنا على ما فرطنا فیها و هم یحملون اوزارهم على ظورهم ؛ اى افسوس بر ما که در مورد (اندوختن ذخیره براى ) قیامت کوتاهى کردیم ، و آنها بار سنگین گناهایشان را بر دوش مى کشند. (انعام :۳۱)
اقتباس از خاطرات و مبارزات حجه الاسلام فلسفى ، ص ۱۷۷٫
سرگذشتهای عبرت انگیز//محمد محمدی اشتهاردی
