الغیبه اشد من الزنا

 اى ابوذر!…
از غیبت بپرهیز، همانا غیبت ، شدیدتر از (زنا) ست .)
ابوذر (با تعجب پرسید) چرا بدتر، اى رسول خدا؟
حضرت فرمود: (چونکه زناکار، از معصیت خویش توبه مى کند و روى به درگاه خدا مى آورد، خداى بخشنده هم توّاب و آمرزنده است ؛ ولى … غیبت ، آمرزیده نمى شود، مگر آن که فرد غیبت شده ببخشاید
اى ابوذر!…
دشنام دادن به مؤ من ، فسق است ؛ جنگیدن با مومن ، کفر است ، خوردن گوشت او (یعنى غیبت کردن ) از گناهان بزرگ ، مال مؤ من نیز، همچون خون و جانش محترم است .)

 ابوذر مى پرسد: غیبت چیست ، یا رسول اللّه ؟
حضرت پاسخ مى دهد:(اینکه برادر دینى خود را بگونه اى یاد کنى که خوش نمى دارد.) للّه
مى پرسد: اگر آنچه مى گوید در او باشد، چه ؟
پیامبر مى فرماید:(اگر آنچه مى گویى ، در وى باشد، غیبت است و حرام . و اگردر او نباشد، تهمت است !…)

(اى ابوذر!…

هرکس که در برابر غیبتى که از یک برادر مؤ من مى شود، از او دفاع کند، بر خداوند سزاوار است که او را از آتش جهنم آزاد کند.)
(اى ابوذر!…

هرکس که نزد او برادر مسلمانش را غیبت کنند و او توانایى دفاع و یارى او راداشته باشد و یاریش کند، خداوند هم در دنیا و آخرت ، به یارى او مى شتابد؛ امّا اگر اورا خوار دارد و دفاع زبانى نکند (در حالى که قدرت دفاع داشته باشد) خداوند هم او را خوار مى سازد، در دنیا و در آخرت !)

الغیبه اشد من الزنا

یا اءباذر! إ یّاکَ وَالْغیبَهَ، فَإ نَّ الْغِیبَهَ اءشَدُّ مِنَ الزِّنا، قُلْتُ: یا رَسُولَ اللّهِ وَلِمَ ذلِکَ بِاءبِی اءنْتَ وَ اءُمِّی ؟ قالَ: لاِ نَّ الرَّجُلَ یَزْنِی وَیَتُوبُ إ لَى اللّهِ فَیَتوُبُ اللّهُ عَلَیْهِ، وَالْغِیبَهُ لا تُغْفَرُ حَتّى یَغْفِرَها صاحِبُها.
یا اءباذر! سِبابُ الْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ، وَقِتالُهُ کُفْرٌ، وَاءکْلُ لَحْمِهِ مِن مَعاصِی اللّهِ، وَحُرمَهُ مالِهِ کَحُرْمَهِ دَمِهِ. قُلْتُ: یا رَسُولَ اللّهِ وَمَا الْغِیبهُ؟ قالَ: ذِکْرُکَ اءخاکَ بِما یَکْرَهُ. قُلْتُ: یا رَسُول اللّهِ فَإ نْ کانَ فِیهِ ذاکَ الَّذِى یُذْکَرُ بِهِ؟ قالَ: اِعْلَم إ نَّکَ إ ذا ذَکَرْتَهُ بِما هُو فِیهِ فَقَد اغْتَبْتَهُ وَإ ذا ذَکَرْتَهُ بِما لَیْسَ فِیهِ فَقدْ بَهتَهُ.
یا اءباذر! مَنْ ذَبَّ عَنْ اءخِیهِ الْمُسْلِمِ الْغِیبَهَ کانَ حَقّا عَلَى اللّهِ اءنْ یُعْتِقَهُ مِنَ النّار.
یا اءباذر! مَنِ اغْتِیبَ عِنْدَهُ اءخُوهُ الْمُسْلِمُ وَهُوَ یَسْتَطِیعُ نَصْرَهُ فَنَصَرَهَ نَصَرَهُ اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ فِی الدُّنْیا وَالاَّْخِرَه ، فَإ نْ خَذَلَهُ وَهُوَ یَسْتَطِیعُ نَصْرَهُ خَذَلَهُ اللّهُ فِی الدُّنْیا وَالاَّْخِرَهِ.

 جمله در کتاب (مکارم الاخلاق ) طبرسى ، ص ۴۵۸ و بحارالا نوار، علامه مجلسى ، ج ۷۴ (چاپ بیروت ) ص ۷۴٫