روزى یکى از مقلدین او که از تجار محترم و متدین بود، در مسیر راه خود به مکه براى انجام حج ، به نجف اشرف به حضور شیخ انصارى آمد و مبلغى تقدیم کرد، و گفت : این مبلغ ، از مال خالص (و خمس داده ) من است ، آن را بردارید و براى خود خانه اى بخرید و از مستاءجرى راحت شوید.
شیخ ، آن پول را پذیرفت ، و آن تاجر به مکه رفت ، شیخ با آن پول مسجد خوبى در محله خویش صغیر در نجف اشرف بنا کرد، تا اکنون به مسجد ترک معروف است ، و از زمان تاءسیس تاکنون ، همواره محل درس و بحث علماء مراجع تقلید بوده و مکانى بسیار پر برکت شده است .
آن تاجر در مراجعت از مکه ، به نجف اشرف آمد و به حضور شیخ انصارى قدس سره شریف شرفیاب شد، و پس از احوالپرسى ، عرض کرد: آیا خانه خریدید؟.
شیخ گفت : آرى خریدم ، سپس آن تاجر را با خود کنار آن مسجد برد و آن را به او نشان داد و فرمود: این مسجد را با آن پولى که دادى بودى بنا کردم .
تاجر گفت : من این مسجد را براى خانه داده بودم ، نه براى مسجد!
شیخ گفت : چه خانه اى بهتر از این مکان مقدس ؟که عبادت خدا در آن مى شود، ما به زودى از این دنیا کوچ مى کنیم ، اگر با آن پول ، خانه مى خریدم بعد از من ورثه منتقل مى شد، ولى این خانه (مسجد) باقى و ثابت است و به کسى منتقل یا بخشیده نمى شود، و خرید و فروش نمى گردد .
تاجر، از این عمل نیک انسانى و اجتماعى شیخ ، شاد گردید، و علاقه اش به شیخ انصارى قدس سره شریف بیشتر شد.
داستانها وحکایتها//غلامرضانیشابوری