زندگینامه برهان الدین دیوه ای(قرن سیزدهم)

برهان الدین دیوه ای ، فقیه و محدث و مؤلف هندی در قرن سیزدهم . در دیوه ، قصبه معروفی از مضافات لکهنو، متولد شد و در همانجا پرورش یافت .

پدرش شیخ سرفراز علی ، از نسل عبدالسلام دیوه ای ، مفتی بنام و عالم معروف قرن یازدهم ، بود. برهان الدین نزد عمویش ذوالفقار علی دیوه ای دانش آموخت و پس از پایان تحصیلات به تعلیم و ارشاد پرداخت ، سپس به شهر رای بریلی در جنوب غربی لکهنو رفت و مدتی طولانی در آنجا مقیم شد.

به گفته عبدالحی حسنی (به نقل از محمد نعیم لکهنوی ) وی در این مدت در زاویه سید محمد عدل نقشبندی بریلوی تدریس می کرده

آثار

و به درخواست نزدیکان وی بر شرح التهذیب یزدی (حاشیه ملا عبدالله در منطق ) حاشیه نوشته است (ج ۷، ص ۹۷).

از دیگر آثار اوست :

رساله محاکمات حاوی مباحثه ای میان علمای هند؛

و رساله های دیگر درباره احکام فقهی مثل تحقیق الاوزان در تعیینِ حدّ شرعیِ زکات و مهر، احکام عید فطر و عید قربان .

وی پس از ۱۲۵۰ درگذشت (همانجا؛ رحمان علی ، ص ۳۱ـ۳۲).



منابع :

(۱) عبدالحی حسنی ، نزهه الخواطروبهجه المسامع والنواظر ، حیدرآباد دکن ۱۳۸۲ـ۱۴۱۰/۱۹۶۲ـ۱۹۸۹؛
(۲) رحمان علی ، تذکره علمای هند ، لکهنو ۱۹۱۴٫

دانشنامه جهان اسلام جلد ۳ 

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *